Mao brakowao

Podczas urlopu, jeśli nigdzie poza Polskę się nie wybieramy, lubimy pojeździć po naszych krajowych miejscówkach. Niezbędnym więc gadżetem była nawigacja samochodowa, którą zakupiliśmy już ładnych kilka lat temu. Teraz mamy już inny model, inne mapy i ogólnie wiemy nieco więcej. Jednak trzeba było swoje przejść, by mieć wiedzę na aktualnym poziomie. Zresztą te kilka już ładnych lat temu, mapy i nawigacja pozostawiały dużo do życzenia. Od opowieści o tym jak ktoś ze szwagrem środkiem pola po autostradzie jechał, po te nasze osobiste wrażenia, kiedy droga nad morze zaprowadziła nas w kompletne chaszcze i miejscowi musieli nam pomagać, wyjechać na prostą. Źródło: http://mapygps.pl/nawigacja-samochodowa/ Obecnie już takich problemów nie ma. Ufam na tyle naszej nawigacji, że już nie siedzę z dodatkową, papierową mapą. Czasy się zmieniły, ale samochodowy GPS jest nadal moim wakacyjnym niezbędnikiem.

W końcu czuć nadchodzące lato w powietrzu. Dosłownie z kurtek zimowych przechodzimy od razu do szortów i japonek. Pogoda kompletnie zwariowała. Kiedy więc zrobi się już tak ciepło, z obiadami różnie bywa, bo nie chce się aż tak jeść. Zaczynam podawać wtedy albo lekkie sałatki, albo makarony, byle nie było to jedzenie tłuste, ciężkostrawne i gorące. A podczas prawdziwych upałów na stole królują u nas chłodniki. W nadchodzący weekend mam jednak ochotę zrobić gofry, które nieodzownie kojarzą mi się z wypoczynkiem nad naszym polskim morzem. Gofrownica jest kupiona i leży przez pół roku w szafie. Dopiero w letnich miesiącach człowiek sobie o niej przypomina. Plan jest taki, że w sobotę robimy gofry. Świeże owoce już są, tylko śmietanę trzeba dokupić. Ja i tak najbardziej lubię gofry zupełnie bez niczego. Nie potrzebuję nawet cukru pudru. Kiedyś muszę spróbować też wersji wytrawnej, bo widziałam przepisy na gofry z mąki pełnoziarnistej, czy z dodatkiem startej cukinii.

Kogokolwiek się nie zapytać, każdy praktycznie z precyzyjną dokładnością jest w stanie powiedzieć, co robił 10 kwietnia 2010 roku. Wtedy, kiedy dowiedział się o katastrofie smoleńskiej. Tak nasza psychika  i pamięć działa, że w obliczu silnych emocji, możemy zapamiętać daną datę i przede wszystkim to, co robiliśmy w tym momencie. Każdy z moich znajomych, do dziś pamięta, gdzie był i co robił, jak się dowiedział o tej tragedii. Ja byłam po sobotniej imprezie i spała u mnie znajoma. Już zdążyłyśmy wstać, ogarnąć się - ona składała pościele, ja robiłam śniadanie. Włączyła tv na Dzień dobry TVN i na dole pojawił się pasek z tą informacją. Zawołała mnie by przełączyć na TVN 24 i wtedy jeszcze nie było wiadomo, czy ktoś przeżył. Pamiętam, że na początku mówili o dwóch osobach, które niby miały żyć i tak sobie mówiłyśmy, by była to pani Kaczyńska. Nawet nie wiem dlaczego. Potem zadzwonili rodzice i znajomi, którzy chcieli nas powiadomić o tej tragedii. Dziś po 7-miu latach, jestem w stanie

Fuj! Tak sobie w pierwszej kolejności pomyślałam. Krem z dodatkiem śluzu ślimaka, który ma mieć podobno super właściwości jeśli chodzi o naszą cerę. Dostałam próbkę, bo całego kremu to bym się bała kupować. O dziwo krem bardzo ładnie pachnie, jest koloru białego i ma konsystencję żelowatą. Trochę się ciągnie, jak prawdziwy śluz ślimaka, ale w sumie mi to nie przeszkadza. Co do działania to mogę tylko napisać, że krem dobrze nawilża skórę i jest miły w użytkowaniu. By się więcej wypowiedzieć, to trzeba by pełne opakowanie kupić.

Zacznę chyba od dokumentu, który dał mi sporo do myślenia. Po jego obejrzeniu nadal siedzi mi gdzieś tam pod skórą. Mam na myśli tu film Earthlings - czyli Ziemianie . Chyba nie ma sensu pisać o czym jest ten dokument, (tak w skrócie o ludziach zamieszkujących tą planetę i ich wpływie na inne organizmy) ale nie jest to kino rozrywkowe, zdecydowanie. Niektórzy nie są w stanie obejrzeć go do końca, albo podchodzą do tego filmu kilka razy. Prawda jest okrutna i boli. Jeśli macie nerwy ze stali i odporność na takie filmy, to trzeba Earthlings zobaczyć.